Over Wed and Walk

Jaaa…. over ons! Hoe het zo gekomen is! Dat is me een leuk verhaal… ik vertel het graag!

Trouwen voor een dag is een uit de hand gelopen  koninginnedag act 😉 

Op Koninginnedag 2003 (ja zo lang geleden alweer..pff) stond ik met een vriendin in de Amsterdamse Jordaan te verkopen. Een heleboel zooi hadden we én een hele partij oranje ringetjes met een kroontje erop.  In de middag, we waren al redelijk in feeststemming zeg maar, liep er een vriend voorbij, die die nacht gezoend had met zijn love interest, helemaal in de wolken. “ we gaan jullie trouwen!” riepen we.   Maar ja, we waren theater studenten halverwege een feestdag, dus dat werd een enórme act, de bovenburen strooiden rijst. Op de kus steeg er een groot gejuich op uit de massa die we inmiddels om ons heen verzameld hadden en er stond  een lange rij mensen klaar.  De rest van die dag hebben we mensen getrouwd. En de paar jaar daarna ook. Steeds met wat meer trouw spullen. 

 

Op museumnacht pikte de pers het op…

Het Eye/ filmmuseum had ons gezien en vroeg ons voor museumnacht 2007. Of we even een naam wilde bedenken voor het persbericht. We hadden helemaal geen naam. Ik zat in de tram in de Leidsestraat en reed langs “Wok to Walk” en bedacht Wed and Walk. Mooie alliteratie, mooi symmetrisch, bijna. 
Museumnacht was  geweldig! Elke 5 minuten een ceremonie, de hele nacht door. Wij strak aan de wodka red bull om dat vol te houden en iedereen in de wolken! 

Met Valentijn 2008 dachten we ‘ Goh, moesten we dat zelf niet ook eens proberen?”  Wij zelf een pers tekstje in elkaar geflanst, geen idee, heeft in de NL20 gestaan. klein stukje.  300 aanmeldingen! We waren totaal overrompeld door het succes.  Er was zoveel pers, dat er buiten een haag  stond. Ik liep daar achter onze bruidsparen welkom te heten, in een roze jurkje met pailletjes, in de vrieskou, die ik niet gevoeld heb van de opwinding.

Van 1x per maand in een kerk, naar 5 jaar lang een eigen trouw boetiek!

We bedachten  steeds een symbolische datum  en daar zochten we een passende lokatie bij; 1 april in de kitsche Taart van mijn tante, 08-08-08 de opening van de Olympische spelen in China in het drijvende Chinese restaurant, ed. In deze bizarre tocht door de stad leerden we Stadsherstel kennen. Dat werd een heerlijke samenwerking van 5 jaar, waarbij we 1x per maand in een kerk in Amsterdam onze spullen opbouwden. Van een straat act op koninginnedag tot een romantische belevenis in een mega mooie kerk in de stad! Wow! Na 5 prachtige jaren ontplofte mijn huis van alle bruidsjurken die ik inmiddels had verzameld. Ik begon het verlangen naar een eigen vaste ruimte. De dames van de kinderfeestwinkel, (ken je die? Ga daar heen, die winkel is fantastisch!) boden voor 1 maand de achterste helft van hun winkel aan. Die maand werd een jaar en inmiddels zitten we daar nu ook al weer bijna 4 jaar.

En nu werken we aan een echte profi website, en gaan we naar een grotere wedding chapel…

Steeds meer mensen van buiten de lands grenzen vinden ons. Onder anderen ook gay koppels uit landen waar gay love verboden is. Voor hun was onze service een uitkomst en het dichtste bij the real thing dat zij konden komen.  Soms konden we elkaar niet eens verstaan, bijvoorbeeld bij een lesbisch stel uit China dat geen Engels kon. We begrepen elkaar niet, maar zelfs toen stonden ze in tranen onder de rozenboog. En bedankte ze me hartelijk bij het weggaan.

Tenminste dat denk ik 😉

Nog altijd groeit Wed and Walk door. Inmiddels ben  ik op zoek naar een écht, groot pand. Met een zandhoek voor beach weddings , en een Paris by night poster voor huwelijksreis foto’s.. een ruime kleedkamer met vloerbedekking… en en… zoveel dromen!!!  

So tell me what you think! Dan groeien we samen. 

Lieve groet,
Jona

Trouwen voor een dag is een uit de hand gelopen  koninginnedag act 😉 

Op Koninginnedag 2003 (ja zo lang geleden alweer..pff) stond ik met een vriendin in de Amsterdamse Jordaan te verkopen. Een heleboel zooi hadden we én een hele partij oranje ringetjes met een kroontje erop.  In de middag, we waren al redelijk in feeststemming zeg maar, liep er een vriend voorbij, die die nacht gezoend had met zijn love interest, helemaal in de wolken. “ we gaan jullie trouwen!” riepen we.   Maar ja, we waren theater studenten halverwege een feestdag, dus dat werd een enórme act, de bovenburen strooiden rijst.

Op de kus steeg er een groot gejuich op uit de massa die we inmiddels om ons heen verzameld hadden en er stond  een lange rij mensen klaar.  De rest van die dag hebben we mensen getrouwd. En de paar jaar daarna ook. Steeds met wat meer trouw spullen. 

Op museumnacht pikte de pers het op…

Het Eye/ filmmuseum had ons gezien en vroeg ons voor museumnacht 2007. Of we even een naam wilde bedenken voor het persbericht. We hadden helemaal geen naam. Ik zat in de tram in de Leidsestraat en reed langs “Wok to Walk” en bedacht Wed and Walk. Mooie alliteratie, mooi symmetrisch, bijna. 
Het was  geweldig! Elke 5 minuten een ceremonie, de hele nacht door. Wij strak aan de wodka red bull om dat vol te houden en iedereen in de wolken!

Met Valentijn 2008 dachten we ‘ Goh, moesten we dat zelf niet ook eens proberen?”  Wij zelf een pers tekstje in elkaar geflanst, geen idee, heeft in de NL20 gestaan. klein stukje.  300 aanmeldingen. We waren totaal overrompeld door het succes.  Er was zoveel pers, dat er buiten een haag  stond. Ik liep daar achter onze bruidsparen welkom te heten, in een roze jurkje met pailletjes, in de vrieskou, die ik niet gevoeld heb van de opwinding.

Van 1x per maand in een kerk, naar 5 jaar lang een eigen trouw boetiek!

 We bedachten steeds een symbolische datum  en daar een passende lokatie bij; 1 april in de kitsche Taart van mijn tante, 08-08-08 de opening van de Olympische spelen in China in het drijvende Chinese restaurant ed. In deze bizarre tocht door de stad leerden we Stadsherstel kennen. Dat werd een heerlijke samenwerking van 5 jaar, waarbij we 1x per maand in een kerk in Amsterdam onze spullen opbouwden. Van een straat act op koninginnedag tot een romantische belevenis in een mega
mooie kerk in de stad! Wow!

Na 5 prachtige jaren ontplofte mijn huis van alle bruidsjurken die ik inmiddels had verzameld. Ik begon het verlangen naar een eigen vaste ruimte. De dames van de kinderfeestwinkel, (ken je die? Ga daar heen, die winkel is fantastisch!) boden voor 1 maand de achterste helft van hun winkel aan. Die maand werd een jaar en inmiddels zitten we daar nu ook al weer bijna 4 jaar.

En nu werken we aan een echte profi website, en gaan we naar een grotere wedding chapel…

Steeds meer mensen van buiten de lands grenzen vonden ons. Onder anderen ook gay koppels uit landen waar gay love verboden is. Voor hun was onze service een uitkomst en het dichtste bij the real thing dat zij konden komen.  Soms konden we elkaar niet eens verstaan, bijvoorbeeld bij een lesbisch stel uit China dat geen Engels kon. We begrepen elkaar niet, maar zelfs toen stonden ze in tranen onder de rozenboog. En bedankte ze me hartelijk bij het weggaan. Tenminste dat denk ik 😉

Nog altijd groeit Wed and Walk door. Inmiddels ben  ik op zoek naar een écht, groot  pand. Met een zandhoek voor beach weddings , en een Paris by night poster voor huwelijksreis foto’s.. een ruime kleedkamer met vloerbedekking… en en… zoveel dromen!!!  

So tell me what you think! Dan groeien we samen. 

 

Lieve groet,
Jona